Πήλιο

Το Πήλιο είναι βουνό στο Νομό Μαγνησίας δίπλα στην πόλη του Βόλου, με ύψος 1.624 μέτρα . Κατά την Ελληνική μυθολογία ήταν η θερινή κατοικία των θεών και πατρίδα των Κενταύρων. Όλο το βουνό είναι κατάφυτο από δάση με πανύψηλες οξιές, βελανιδιές, πλατάνια, αγριοκαστανιές, δασική πεύκη, καθώς και συστάδες υβριδογενούς ελάτης. Στα χαμηλότερα υψόμετρα υπάρχουν καλλιέργιες με μηλιές στις ανατολικές πλαγιές, με ελιές στα νότια καθώς και πολύ πυκνή μακκία βλάστηση. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι και η υδρολογική του φύση καθώς οι ανατολικές πλαγιές δέχονται πολύ μεγάλα ποσά βροχής και χιονιού που ξεπερνάνε κατά πολύ τη μέση τιμή της πεδινής Θεσσαλίας. Είναι τουριστικός προορισμός ολόκληρο τον χρόνο, έχοντας πυκνό δίκτυο μονοπατιών για πεζοπορία και όρμους με μικρές ή μεγάλες παραλίες με άμμο ή βότσαλα.
Στο Πήλιο υπάρχουν πάνω από 40 χωριά και οικισμοί . Το Πήλιο είναι γεμάτο μαγεία και πανέμορφα τοπία, όλες τις εποχές του χρόνου. Είναι ιδανικός προορισμός για διακοπές και χαλάρωση, για περιπέτεια και συγκινήσεις. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, οι πανέμορφες παραλίες του σας προσκαλούν στα κρυσταλλένια νερά τους για στιγμές δροσιάς και απόλαυσης. Το Πήλιο φημίζεται για την δροσιά που προσφέρει το καλοκαίρι.
Τον χειμώνα μπορείτε να απολαύσετε το χιονισμένο τοπίο και το χιονοδρομικό κέντρο Αγριόλευκες, κοντά στα Χάνια, όπου μπορείτε να κάνετε ski στις τέλεια οργανωμένες πίστες.

Τσαγκαράδα

Πώς να έρθετε συντομότερα

Το πιό γνωστό μέρος του Πηλίου πανελλαδικά και στο εξωτερικό. Βρίσκεται στις βορειοανατολικές πλευρές του βουνού σε υψόμετρο 500 μέτρων. Από το ύψος αυτό έχει μια υπέροχη θέα προς το Αιγαίο με ένα ορίζοντα θαλάσσιο σε τέτοια απόσταση που ο επισκέπτης δεν είναι ποτέ σίγουρος πού τελειώνει η θάλασσα και πού αρχίζει ο ουρανός. Η τσαγκαραδιώτικη ανατολή του ηλίου καθώς και η πανσέληνος είναι θαύματα της πηλιορείτικης φύσης που αφήνουν τον επισκέπτη έκθαμβο. Δικαιολογημένα λοιπόν το όνομα Τσαγκαράδα στα σλαβικά σημαίνει “όμορφη θέα”.

Η Τσαγκαράδα είναι ένα μεγάλο χωριό που δίνει την εντύπωση ότι είναι κτισμένο κατά μήκος του περιφερειακού δρόμου διότι τα σπίτια που φαίνονται και από τις δυο πλευρές του δρόμου καταλαμβάνουν μια απόσταση 5 χλμ. Το μεγαλύτερο μέρος του χωριού είναι κρυμμένο μέσα στη πυκνή βλάστηση και πίσω από ράχες και πρανή. Η κατοικημένη περιοχή εκτείνεται κυρίως προς και ως τους πρόποδες του βουνού και τις διάφορες ακρογιαλιές. Αποτελείται από τέσσερις συνοικίες: τους Αγίους Ταξιάρχες, την Αγία Παρασκευή , τον Άγιο Στέφανο και την Αγία Κυριακή. Οι ακρογιαλιές της Μυλοπόταμος, Φακίστρα, αλλά και οι κοντινές της , ΑιΓιάννης , Πλάκα , Παπά Νερό και Νταμούχαρη προσφέρουν στους παραθεριστές, απολαύσεις αξέχαστες και συγκινήσεις μοναδικές.

Καραβοστασιά, Τσαγκαράδα

το χωριό μας

Όσον αφορά την πρώτη θέση του οικισμού είναι βεβαιωμένο πως αυτή ήταν στην παραλία (όπως και των πιο πολλών χωριών του Πηλίου)και στην θέση «Παλιόκαστρο» που βρίσκεται πιο πάνω απ’ το μικρό κόρφο της «Φακίστρας» . Στο μέρος αυτό βρέθηκαν παλιότερα απ’ τους ντόπιους ερείπια από αρχαίες οικοδομές, τάφοι, πιθάρια με παλαιότερη χρονολογία 1363, από δε τον αρχαιολόγο – Αρβανιτόπουλο που έκανε πρόχειρες ανασκαφές στο μέρος αυτό, διαπιστώθηκαν τα ερείπια ασβεστόχτιστου κάστρου, τάφοι ελληνικοί και νομίσματα παλιά. Ο τελευταίος μάλιστα έβγαλε το συμπέρασμα (βρίσκεται στα πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας του 1910) πως η περιοχή ήταν κατοικημένη στις αρχές της Μακεδονικής περιόδου καθώς και στα βυζαντινά χρόνια. Όπως φαίνεται στα βυζαντινά χρόνια το χωριό θα ήταν φέουδο κάποιου βυζαντινού τοπάρχη κι αργότερα θα έπεσε στην κυριαρχία των βενετσιάνων γιατί, στην Καραβοστασιά κυρίως, βρέθηκαν χαλάσματα από τεχνικά έργα λιμενικά, βενετσιάνικης εποχής και τεχνοτροπίας. Οι παλιότεροι την λένε Καρατσακσιά . Δηλαδή εκεί όπου τσακίζονταν τα καράβια . Πράγμα που φαίνεται αληθινό αφού τίποτα δεν θα μπορούσε σήμερα να χαρακτήριζε την τοποθεσία ως λιμάνι . Αν όμως βρεθείτε μάρτυρες μπουρινιού στην περιοχή θα καταλάβετε αμέσως γιατί ονομάζεται έτσι αυτός ο κόλπος .